" life is like the sea"

" life is like the sea"
9.......9

วันอาทิตย์ที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2555

[Sharing] - Touching Ads



Deaf girt : Why am I different from others ?
Deaf Uncle : Why do you have to be like others.

Music is a visible thing. Close your eyes. You will see it.

วันอาทิตย์ที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2554

ชั่วฟ้าดินสลาย

Today I saw a movie named "Eternity or in Thai ชั่วฟ้าดินสลาย". In fact,at first, I have no idea to see this movie. I think that this movie may be just erotic movie and has many nude picture. But after I had decided to see it, my thought was changed numerously.
I feel impressive so much with several scenes, phrases ,themes that the composer "เรียมเอง " try to convey to the audiences. I think if I didn't have seen this movie, I would been a child that adore in love inreasonably and thought that love is a special thing that make human happy. But this movie implied love in a lot of aspects that can teach me or everyone to see love in different way.

In my opinion, at least at this time I have ideas
คนเราเวลามีความรักก็มักจะต้องการให้เขามาเป็นของเรา ด้วยการสร้างข้อผูกมัดขึ้นมาไม่ว่าจะเป็นการเรียกว่าแฟนหรือว่าการแต่งงาน แต่เราว่าการมีความรักแบบอยู่ด้วยกัน ใช้ชีวิตด้วยกันเป็นเพื่อนจะดีกว่า ไหม ในเมื่อไม่มีใครบอกได้ว่าเราจะรู้สึกกับคำว่า พอใจ ในวันไหน เมื่อเราได้อะไรมาแล้ว พอนานๆ เราก็จะเบื่อและพยายามว่าสิ่งใหม่ๆ ที่คิดว่าดีกว่า และเหมาะกับเรา ให้คนที่เรารักเป็นเหมือนเพื่อนที่ คอยเค้าจูน เพื่อนร่วมทาง เพื่อนแก้เหงา เหมือนกับบ้านหลังหนึ่งที่ต้องประกอบกันด้วยเสา แต่ก็ไม่มีบ้านหลังใดที่สร้างด้วยต้นเสา ที่ติดกัน 2 อัน แล้วเป็นบ้านได้ เสาแต่ละต้นกลับทำหน้าที่ของมันเอง ด้วยการ share น้ำหนักของตัวบ้าน และช่วยกันรองรับกับสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้น ยิ่งไปกว่านั้นมันก็เป็นตัวสำคัญที่ทำให้บ้าน เกิดความ สมดุล

บางทีผ้าขาว อนันดา ที่บริสุทธิ์ ก็ง่ายต่อการเปราะเปื้อนจากสิ่งต่าง ๆ ตามสภาพแวดล้อม

บางทีการมีอุดมคติพลอย และตามหามันเป็นเรื่องที่ดี แต่บางทำเราก็ควรทำตัวสายกลางและสร้างโลกของเราเรา ใบเล็กๆ โดยการเลือกให้มันมีแต่สิ่งที่เราชอบ เพื่อนที่เราชอบ มันก็จะทำให้เราใช้ชีวิตในทุกๆ วันได้อย่างมีความสุข

วันอาทิตย์ที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

KEEP SLOW BUT STRONG


อืม...ห่างเหินกับการเขียนไดอารี่มาหลายๆ เดือนมากแล้วเนอะ จริง ๆ แล้วใน 3 เดือนที่ผ่านมา ได้เจออะไรใหม่เยอะแยะเลยแหละ
มีทั้งวันที่เสียน้ำตากับวันที่มีรอยยิ้ม แต่ตอนนี้กำลังรู้สึกหวิวมากเลย ไม่รู้ทำไม เวลาแค่มีกี่วัน ไม่กี่เดือน แต่กลับทำให้ความรู้สึกเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ เหมือนไม่เคยมีความสุขแบบนี้ ไม่เคยเป็นคนที่มีคนรักเยอะขนาดนี้ ไม่เคยได้หัวเราะอย่างเต็มอก ไม่เคยเจอคนชมและเอ็นดู หลายปีแล้วที่มหาลัย รู้สึกตัวเองมีค่าขึ้นเยอะเลย แล้วก็ไม่อยากกลับมาสู่วังวนเดิมๆ ที่มหาลัยเลย มีเพื่อนอยู่รอบตัวมากมาย ทั้งอาจารย์และเพื่อนแต่ก็หาคนที่ถูกใจไม่ได้เลย

ปิดเทอมนี้เราคิดว่าเราตัดสินใจได้ถูกต้องมากเลยที่เลือกที่จะฝึกงานในที่ที่อยากจะฝึก เหมือนเป็นการเปิดตัวเองกับหน้าที่การงานว่าเราอยากทำงานอะไร ได้เจอคนใหม่ ๆ มากมาย ได้เจอกับคนที่รักเรากับคนที่ไม่ชอบ
ได้กล้าที่จะเรียนรู้กับความผิดพลาดของตัวเองเพื่อฝึกฝนให้ดีขึ้น ได้เจอกับเพื่อนและพี่ใหม่ ๆ

ได้เจอกับคนที่ทำให้เรารู้สึกดี มาก มันทำให้เราอยากที่จะก้าวต่อไปข้างหน้าเพื่อพัฒนาตัวเอง จะพูดว่าติดก็ได้น่ะ
คนเรามักจะชอบกับคนที่ชมเราอยู่แล้ว แต่ไม่รู้ทามมายเถิงรักที่นี้ TPS จัง พี่น่ารักเกือบทุกคนเลย

นี้ต่อมน้ำตาแตกมา 2 รอบแล้วน่ะ ทั้ง ๆ ที่ฝึกแค่ 20 วันเองอ่ะ แต่ทำไมมันกลายเป็นว่าติดที่นี้ไปแล้วก็ไม่รู้ รู้สึกดีพี่แต่คนใจดีมาก บางคนก็ปากร้ายแต่ใจดี เป็นการคุยที่จริงใจดีไม่มีเสแสร้ง เวลาจะว่า ก็ว่ากันต่อหน้ากันนี้แหละพอจบแล้วคือจบ

ตอนนี้กลัวตัวเองอย่างเดียวอ่ะ กลัวเหงา กลัวคิดเถิง ไม่รู้ต่อไปจะไปนั่งขำกับใคร ไม่รู้ว่าจะเล่าเรื่องความสุขนี้ให้ใครฟังดี ไม่รู้ว่าจะหาเวลาแบบนี้ได้อีกไหม แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกอย่างน้อยน่ะ เรา ก็เลือกที่จะมีความทรงจำอะไรกับที่ที่หนึ่งกับคนกลุ่มหนีงที่แม้ว่ามันจะไม่ใช่ตลอดไป แต่มันก็เป็นความสุขชั่วเวลาหนึ่งที่จะอยู่ในสมองของเราตลอดไป ดีกว่าปล่อยให้สมองว่างเปล่าจิงไหม

ถ้าเป็นไปได้อยากขอบคุณพี่เจี้ยบที่ทำให้เราเริ่มรู้สึกรักตัวเองและอยากที่จะพัฒนาตัวเองมากขึ้น ช่วยทำให้รู้สึกว่าอยากทำงาน ขอบคุณที่ให้โอกาส จะไม่ลืมเลย แล้วก็จะพยายามอย่างมากที่สุดที่จะปรับปรุงตัวเองในส่วนที่ขาดและเก็บในสิ่งที่ดีดีเอาไว้ แม้ว่าบางทีสภาพแวดล้อมอาจทำให้เราพ่ายแพ้ แต่เราก็จะหยุดนิ่ง และก้าวใหม่ในทุกๆ วันที่ยังมีลมหายใจ จะต้องหาฝันของตัวเองมีความสุข อยู่ในที่ที่เราชอบ นั้นแหละสิ่งที่เขาคิดคนที่โชคดีคือคนที่หางานที่เหมาะกับตัวเองได้มีความสุข ได้เพื่อนร่วมงานที่ดี แค่นี้แหละที่เราคิดว่ามีความสุขแล้วกับหน้าที่การงาน


สู้โว้ย อีกแค่ 1 ปี เท่านั้น เมื่อไรที่เหนื่อยจะคิดถึงพี่เจี๊ยบน่ะ เด็กงอแง ขี้แยตลอดเวลา

วันเสาร์ที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2554

วันพฤหัสบดีที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2554

BILLY JOEL - VIENNA



Slow down, you crazy child
you're so ambitious for a juvenile
But then if you're so smart, tell me
Why are you still so afraid?

Where's the fire, what's the hurry about?
You'd better cool it off before you burn it out
You've got so much to do and
Only so many hours in a day

But you know that when the truth is told..
That you can get what you want or you get old
You're gonna kick off before you even
Get halfway through
When will you realize, Vienna waits for you?

Slow down, you're doing fine
You can't be everything you want to be
Before your time
Although it's so romantic on the borderline tonight
Tonight,...
Too bad but it's the life you lead
you're so ahead of yourself that you forgot what you need
Though you can see when you're wrong, you know
You can't always see when you're right. you're right

You've got your passion, you've got your pride
but don't you know that only fools are satisfied?
Dream on, but don't imagine they'll all come true
When will you realize, Vienna waits for you?

Slow down, you crazy child
and take the phone off the hook and disappear for awhile
it's all right, you can afford to lose a day or two
When will you realize,..Vienna waits for you?
And you know that when the truth is told
that you can get what you want or you can just get old
You're gonna kick off before you even get half through
Why don't you realize,. Vienna waits for you
When will you realize, Vienna waits for you?

so much lost but gain lots


ช่วงนี้รู้สึกสบถชีวิตว่ะ เอาแบบตรงๆ และไม่ปิดบังความรู้สึกตัวเองเลย แต่ก็ต้องบอกว่าอะไรมากมายจากวันนี้เหมือนกัน จริงๆ แล้วมันไม่ใช่แค่วันนี้หรอกมันเป็นช่วงนี้กับในหลายๆวันมากกว่า ที่เรารู้สึกช็อก อึ้ง งง และไม่สามารถหาคำตอบกับตัวเองได้ว่า อะไรคือสิ่งที่เราต้องการ อะไรเป็นสิ่งที่เราอยากจะทำและมีความสุข อะไรเป็นสิ่งที่ใช่และคุ้มค่าต่อการที่เราจะอดทนรอและไขว่คว้า .........
ในบางครั้งก็รู้สึกเบื่อเพราะตอนนี้เหมือนชีวิตขาดปลายทาง ใช้ไปวันๆ มากเลย แล้วสิ่งที่ทำอยู่ก็ไม้ได้ดีสักเท่าไหร่ กลัวไปวันๆ ขอแค่ผ่าน รู้สึกแย่มากเลยอ่ะอย่าไปพูดถึง ทักษะภาษาอังกฤษในตอนนี้จะดีกว่า เฮ้อ........แต่ก็มีหลายๆสิ่งน่ะ ที่บอกเราว่า ชีวิตมันสั้นจริง เรื่องจริงผ่านจอเรื่องรกเกาะต่ำ และถ้าเมื่อไรเราตัดสินใจเลือกสิ่งใดไปแล้ว บางทีเวลาก็ไม่ใจดีให้เราย้อนกลับไปแก้ไขได้หรอก ..........
you can't just turn back time.
Why not?
I moved on.
You moved on.
We've gone down different paths for so long.
We made choices.

source : 13 going on

“Your time is limited, so don't waste it living someone else's life. Don't be trapped by dogma - which is living with the results of other people's thinking. Don't let the noise of other's opinions drown out your own inner voice. And most important, have the courage to follow your heart and intuition. They somehow already know what you truly want to become. Everything else is secondary.”
meimei Steve Jobs quotes


วันนี้คงเป็นวันตั้งคำถาม หวังว่าสักวันจะหาคำตอบให้กับตัวเองได้น่ะ